#gujaratipoem #kavita #bhaktigeet #spiritual

મળવા લાગી છું હું ખુદને થોડી થોડી

ભણવા લાગી છું હું ખુદને થોડી થોડી.

વરણાગી ઈચ્છાની વણમાગી તકલીફો

ખમવા લાગી છું હું ખુદને થોડી થોડી.

ઈશારા સૃષ્ટિના જાણ્યા કૌવત ભર્યાં.

ક્ળવા લાગી છું હું ખુદને થોડી થોડી.

અનુપમ તેજે કેવું ઝળહળતું ભીતર ભૈ,

ક્ષમવા લાગી છું હું ખુદને થોડી થોડી.

લીલાધર પ્રભુની કંઇ એવી લીલાઓ છે,

ગમવા લાગી છું હું ખુદને થોડી થોડી.

-શર્મિષ્ઠા.”શબ્દકલરવ”

मलवा लागी छुं हुं खुद ने थोडी थोडी।

भणवा लागी छुं हुं खुद ने थोडी थोडी।

वरणागी ईच्छा नी वणमागी तकलीफों,

खमवा लागी छुं हुं खुद ने थोडी थोडी।

ईशारा स्रुष्टि ना जाण्यां कौवत भर्या,

कणवा लागी छुं हुं खुद ने थोडी थोडी।

अनुपम तेजे केवुं जडहडतुं भीतर भै,

क्षमवा लागी छुं हुं खुद ने थोडी थोडी।

लीलाधर प्रभु नी कईं एवी लीलाओ,

गमवा लागी छुं हुं खुद ने थोडी थोडी।

-शर्मिष्ठा.”शब्दकलरव”

गी छुं हुं खुद ने थोडी थोडी।