એક પ્રિયતમ, એક બારી, પ્રેમ દરિયો!
થઇ ગયું સઘળું જગત લ્યો ફ્રેમ દરિયો!
એ નજર ને એ ઇશારા વાત મીઠી,
ક્ષારમાં પણ સ્નેહ ઘોળે રહેમ દરિયો!
બાગનો ભમરોય જાણે વાત સઘળી,
સ્હેજ ખુશ્બુ સંઘરે ના કેમ દરિયો ?
બે નજરથી વાત સરકી ગામમાં ગઇ,
આગ સાથે ખેલ થઇ’ગ્યો એમ દરિયો!
ઊફ થનગન, ઊફ ધકધક, ઊફ ધગધગ,
પીડ તડપે, આંખ રિમઝિમ, વહેમ દરિયો!
-“શર્મિષ્ઠાશબ્દકલરવ”.
sharmisthashabdkalrav 