#kuchhalfajmere #hindipoetry

मेरी किताब के
कुछ पन्ने
अभी भी बाकी है.

लहूलुहान संध्या सी
थक गई है उँगलियाँ।
रंग भी सारे
एकमेक में घुलकर
अंधकार से
बिखरे पडे है।

मगर..
दर्द की कलम
अभी भी प्यासी है
कुछ लिखने।

उसे ईंतजार है
उस सुबह का,
जिससे
कुछ शाश्वती
रंग मिल जाएं
ओर…
-“शर्मिष्ठाशब्दकलरव”

#gujararipoetry #gazals #muktak

આમ જો વીંઝું કદી આ હાથને અવકાશમાં
અનુભવું હરવાર નકરી મોજ એ હળવાશમાં.

એ મળ્યો કે ના મળ્યો; એના વિશે તો શું કહું?
હું મને મળતો રહ્યો એની મધૂરી આશમાં.

-“શર્મિષ્ઠાશબ્દકલરવ”.

#gujaratipoetry #gazals #gujaratigazal

ગઝલ : આખરી રસ્તે..
આખરી રસ્તે મને ના છળ હવે
તું જ છે આધાર આવી મળ હવે.

છળકપટ ને દાવપેચો ક્યાં સુધી ?
માનવી છે; માણસાઈ રળ હવે.

નસનસે ફૂટ્યા ઝરણ જ્યાં સ્નેહના,
ખળભળે લ્યો રણ વચાળે જળ હવે.

સાવ ખોટ્ટી આશમાં બેસી રહ્યું
હે મુરખ મન તું તો બસ ટળવળ હવે.

છે સમય મોંઘી જણસ; વેડફ નહીં.
જાય ઘટતા શ્વાસ આ પળપળ હવે.

લ્યો! તમસ પળવારમાં હારી ગયું.
રોશની હરિનામની ઝળહળ હવે.

ભક્તિ ભાવે પામશું ઈશ્વર શરણ.
પૂર્ણ છે શ્રદ્ધા નથી અટકળ હવે.
-“શર્મિષ્ઠાશબ્દકલરવ”.

#gujaratipoetry #inthedarkness#meandmywords


ખામોશ, ગમગીન રાતોમાં
શબ્દોનું આ ધણ…
ક્યાંથી ઉમટતું હશે ?

નાની સી પગદંડી પર
અક્ષરનો હાથ ઝાલી…’એ’
કયા આકાશને ઉઘાડતું હશે ?

ભીતરના સાવ અજાણ્યા
લાલ, ગુલાબી, કાળા, ભૂરા…’એ’
કયા ભેદને ખોલતું હશે ?

હ્દય રક્તે વહેતી મૂકી
કાગળની પતવારને…’એ’
કોનાં હલેસે હંકારતું હશે ?

ખામોશ, ગમગીન રાતોમાં
શબ્દોનું આ ધણ…
ક્યાંથી ઉમટતું હશે ?

-શર્મિષ્ઠા”શબ્દકલરવ”.